Kategoria: Blog

Nowoczesne budownictwo często wykorzystuje szyby zespolone, które pozwalają poprawić właściwości termoizolacyjne całego budynku. Dobrze wiemy, że najwięcej ciepła umyka właśnie przez okna, a nieszczelna stolarka okienna może zawyżać rachunki z tytułu ogrzewania. Jednym ze skutecznych sposobów by temu zaradzić jest zastosowanie szyb zespolonych, które gwarantują optymalny poziom szczelności termicznej, a także akustycznej. W tym artykule skupiamy się na ich zastosowaniu w budownictwie mieszkalnym i komercyjnym oraz podpowiadamy – jak wygląda ich konstrukcja, jakie możliwości oferują swoim posiadaczom oraz kiedy warto zdecydować się na ich montaż.

Konstrukcja szyb zespolonych

Kluczową cechą jest obecność przynajmniej dwóch warstw szklanych, pomiędzy którymi powstaje komora izolacyjna. Szyby są osadzone w dedykowanej do tego ramce dystansowej, która gwarantuje ich stabilne ułożenie oraz hermetyczną szczelność. Im więcej tafli szkła znajduje się w oknie, tym lepsze będą jego właściwości izolacyjne. Komora pomiędzy nimi nie jest pusta, lecz wypełniona specjalnym gazem szlachetnym, np. argonem o niskiej przewodności cieplnej.

Przenikanie ciepła w szybach zespolonych

Każda szyba zespolona powinna posiadać zdefiniowany współczynnik przenikania ciepła. Warianty jednokomorowe mają zazwyczaj wartość 1,1 W/m2K, która w świetle starszych przepisów była wystarczająca. Obecnie standardy dla budynków energooszczędnych zostały podniesione, a współczynnik przenikania ciepła w oknach nie powinien być większy niż 0,9W/m2K. Jest to ważna informacja dla prywatnych i komercyjnych inwestorów pragnących wyposażyć swoje lokale w tzw. ciepłe okna.

Rodzaje szyb zespolonych

W konstrukcji szyb zespolonych stosuje się różne typy szkła, o odmiennym przeznaczeniu, funkcjach i możliwościach. Do nieruchomości mieszkalnych, w których liczą się właściwości termoizolacyjne, zaleca się użycie szyb termoflat, gwarantujących skuteczne zatrzymanie ciepła wewnątrz. Nadają się idealnie do zastosowania w oknach standardowych, jak również balkonowych, tarasowych, dachowych.

Odmiennym typem są szyby zespolone o właściwościach tłumiących hałas. Są przeznaczone do wykorzystania w budynkach znajdujących się w głośnym sąsiedztwie – w pobliżu lotnisk, dworców, szlaków komunikacyjnych, przedszkoli. Wykorzystywane są także w przypadku lokali komercyjnych, ekskluzywnych oraz tych miejsc, w których istotne jest stworzenie warunków maksymalnej ciszy wewnątrz pomieszczeń.

Trzecim popularnym wariantem są szyby zespolone antywłamaniowe, nazywane też bezpiecznymi, gwarantujące zwiększoną odporność na uderzenia. Okna wyposażone w te szyby będą tworzyć solidną barierę utrudniającą dostanie się do środka. W konstrukcji tych szyb stosuje się specjalne warstwy folii zabezpieczającej

Warto też wspomnieć o szybach zespolonych wyposażonych w powłokę antyrefleksyjną. Jej zadaniem jest odbijanie promieni świetlnych, przeciwdziałając w ten sposób nadmiernemu nagrzewaniu się pomieszczeń. Szyby takie warto stosować zwłaszcza w budynkach mieszkalnych i komercyjnych, których przeszklenia wychodzą na stronę południową.

Cięcie szkła przy wykorzystaniu wody to skuteczny i bezpieczny sposób pozwalający na jego kontrolowaną obróbkę. Pozwala ograniczyć ryzyko uszkodzenia materiału, a zarazem stworzyć projekt o niemal dowolnym kształcie i formie. Szkło, które jest jednym z najtrudniejszych w obróbce materiałów, można ciąć za pomocą wody zawierającej w sobie cząsteczki ścierające. W naszym wprowadzeniu w ten temat przyglądamy się z bliska metodzie cięcia wodą oraz podpowiadamy jaka jest jej skuteczność w odniesieniu do szkła, jakie czynniki mają największy wpływ na jej zastosowanie oraz jak wygląda realizacja całego procesu z perspektywy operatora.

Cięcie szkła wodą – najważniejsze korzyści i efekty

Cięcie przy użyciu wody może się okazać mniej lub bardziej skuteczne, w zależności od wykorzystanego w trakcie pracy ciśnienia, rodzaju ścierniwa, szerokości emitowanego strumienia oraz innych parametrów pracy urządzenia. Jego operator powinien dopasować zakres pracy względem konkretnego projektu, jaki pragnie zrealizować, a także typu szkła, które jest poddawane obróbce.

Metoda cięcia wodą jest realizowana w przeciętnych warunkach termicznych, zazwyczaj poniżej 40 stopni C. Gwarantuje to pełne bezpieczeństwo obrabianego materiału, brak deformacji oraz uszkodzeń. Emitowany strumień może być na tyle cienki, że będzie oddziaływał punktowo, a zarazem w maksymalnie precyzyjny sposób. Prawidłowo przeprowadzone cięcie powinno być precyzyjne i dokładne (nawet w najdrobniejszych szczegółach). W trakcie cięcia nie powstają odpryski mogące zarysować powierzchnię szkła lub spowodować inne uszkodzenia. Krawędzie nie ulegają deformacji, zachowując strukturę materiału w stanie niezmienionym.

Cięcie wodą z perspektywy operatora

Zdecydowaną zaletą obróbki szkła tą metodą jest bezpieczeństwo operatora. W trakcie obróbki nie powstają pyłki, gazy, lub ostre opiłki, które mogłyby stanowić zagrożenia dla zdrowia człowieka. Ponadto strumieniem wody można swobodnie manewrować, a przebieg całego procesu jest nadzorowany komputerowo. Dedykowane do tego oprogramowanie pozwala na zrealizowanie projektów o różnym stopniu skomplikowania i szczegółowości. Niektóre urządzenia są w stanie przeprowadzić także grawerowanie za pomocą strumienia wody, a nawet wykonać cięcie trójwymiarowe.

Wykorzystywane w tym celu maszyny pracują w dużym stopniu automatycznie. Po wprowadzeniu projektu, powinny dostosować prędkość wykonywania obróbki, przyspieszając na liniach prostych oraz zwalniając w czasie żłobienia łuków. Rozmiar strumienia wody i zakres ciśnienia zależą m.in. od rozmiarów obrabianego elementu, rozmiarów blatu roboczego, pożądanego stopnia ingerencji.

Urządzenia do obróbki szkła wodą są dostępne w wielu wariantach, o odmiennym stopniu zaawansowania, ilości trawersów, głowic, sposobie wprowadzania projektu. Najczęściej wykorzystuje się w tym celu skanery rysunków, projekty komputerowe w formie pliku, specjalistyczne oprogramowanie. Nawet osoby początkujące, dla których cięcie wodą to pierwsza okazja do obsługi CNC, są w stanie szybko uzyskać wprawę i tworzyć efektywne projekty.

Metoda CNC należy do jednej z najczęściej stosowanych w obróbce różnego typu materiałów i tworzyw. W jej trakcie wykorzystuje się specjalistyczne oprogramowanie komputerowe, pozwalające na szczegółowe zaplanowanie i realizację pracy. CNC pozwala na obsługiwanie takich urządzeń jak frezarki, tokarki, walcarki, uzyskując w każdym przypadku wysoce estetyczne i w pełni zgodne z projektem rezultaty. W naszym krótkim wprowadzeniu w temat obróbki CNC skupiamy się na jej zastosowaniu w przypadku szkła. Wskazujemy na największe zalety wynikające z wyboru tej metody oraz podpowiadamy jaką jakość oraz precyzję wykonania jest w stanie zagwarantować.

CNC w profesjonalnym zastosowaniu

CNC to skrót od computerized numerical control, czyli komputerowego sterowania maszynami numerycznymi. Metoda ta umożliwia wykonanie mniej i bardziej rozbudowanych cięć, a także ich precyzyjne powtarzania na wielu arkuszach tego samego materiału. Wykorzystanie CNC jest coraz popularniejsze od lat 80tych, a dedykowane do tego maszyny są elementem wyposażenia wielu zakładów wytwórczych, parków maszynowych i linii produkcyjnych.

Sterowanie CNC odbywa się za pomocą dedykowanego do tego oprogramowania i sterowników, kontrolujących i zarządzających pracę całej linii. Użytkownicy CNC mają możliwość realizowania niemal dowolnie wybranego projektu, swobodne manipulowanie pracą urządzenia i wprowadzenie bieżących zmian i korekt. Ma to szczególne znaczenie w przypadku obróbki materiałów wymagających i kruchych, do których należy szkło. Dzięki zastosowaniu CNC obróbka szkła może zostać zrealizowana w sposób szybki, wydajny, bez konieczności dostosowywania całej linii produkcyjnej do potrzeb materiału.

Przebieg obróbki szkła przy użyciu CNC

W pierwszej kolejności należy wprowadzić projekt do maszyny CNC. Ich czytniki mogą mieć charakter blokowy, szeregowy lub inny, a wprowadzone informacje są przetwarzane zgodnie z zastosowanym oprogramowaniem. Kluczowym elementem układu napędowego jest silnik i przekładnie mechaniczne, a także napędy posuwów odpowiedzialne za kontrolę pozycjonowania, tempa i płynność pracy. Sterowanie pracą urządzeń CNC może być punkowe, odcinkowe lub kształtowe, a w każdym wypadku pozycjonowanie elementów wykonawczych odbywa się w sposób kontrolowany i w dużym stopniu swobodny.

Formy obróbki szkła przy użyciu CNC

Maszyny CNC pozwalają na różnego typu obróbkę tafli szkła – rozcinanie, wykrawanie, wykonywanie otworów okrągłych i nieregularnych, szlifowanie krawędzi, grawerowanie, polerowanie. Zadania te są realizowane szybko i dokładnie, co ma szczególne znaczenie w przypadku dużych zleceń produkcji seryjnej. CNC pozwala tym samym na wytworzenie szkła o niemal dowolnie wybranym kształcie i rozmiarze, w tym także szyb samochodowych, okien o niestandardowych formach, elementów konstrukcyjnych i dekoracyjnych.

Nie mniej ważny jest również fakt, że wyroby szklane wykonane metodą CNC odznaczają się pełną powtarzalnością, identycznością oraz dużą dokładnością szczegółów i detali. Projekty są pozbawione zarysowań, odprysków, wewnętrznych naprężeń, a ich powierzchnia może zostać oszlifowana lub zmatowiona do uzyskania porządnego efektu.

Laminowanie to czynność polegająca na łączeniu z sobą przynajmniej dwóch warstw szklanych przy wykorzystaniu dedykowanej do tego żywicy, folii lub innych rozwiązań. Dzięki laminowaniu, szkło zostaje wzmocnione, znosi większe obciążenia i jest trudniejsze do zbicia. Ponadto, szkło laminowane nie rozpada się na drobne kawałki o ostrych krawędziach, co gwarantuje większe bezpieczeństwo znajdujących się w pobliżu osób. W naszym wprowadzeniu w tematykę szkła laminowanego skupiamy się na jego wariantach płaskich i giętkich. Podpowiadamy jakie właściwości szkła uzyskujemy za pomocą laminowania, jakie środki w tym celu się wykorzystuje oraz czym rożni się laminowanie szkła płaskiego od jego giętkich wariantów.

Zastosowanie szkła laminowanego

Szkło laminowane jest wykorzystywane w wielu branżach, urządzeniach i konstrukcjach. Początkowo stosowane było głównie w branży motoryzacyjnej, z czasem stało się także popularnym i powszechnie używanym materiałem konstrukcyjnym, wykończeniowym i budowlanym. Za jego pomocą możemy wykonać balustrady, przeszklenia w ekspozycjach sklepowych, zadaszenia, przezroczyste ścianki działowe. Zastosowanie szkła laminowanego jest bardzo szerokie, a obecnie jest ono dostępne także w warrantach kolorowych i hartowanych.

Międzywarstwy w szkle laminowanym

Spoiwo wykorzystywane w szkle laminowanym może zostać wykonane z folii o specjalnych właściwościach – PVB, EVA lub żywicy. PVB jest materiałem trwałym, jednak mogącym ulec rozwarstwieniu pod wpływem wilgoci. W porównaniu do niego, EVA jest folią hydrofobową, łatwą do zaaplikowania, lecz niestety nieco droższą. Żywica jest popularną alternatywą względem folii, gwarantującą dużą wytrzymałość i żywotność tafli szklanych. Jest dostępna w wersji chemoutwardzalnej i polimeryzowanej za pomocą promieni UV.

Przebieg procesu laminowania

Laminowanie wykonuje się na różne sposoby, w zależności od wybranego materiału, zaplecza technologicznego i innych możliwości. Wykorzystuje się m.in. urządzenia czyszczące, kleje, piece tunelowe, worki podciśnieniowe, a cały proces realizowany jest w wysokich temperaturach (nawet powyżej 150 stopni C), przez wiele godzin. Laminacja przy wykorzystaniu folii PVB jest kilkuetapowa, podczas gdy folia EVA pozwala na zrealizowanie całego zadania w jednoetapowym procesie. Laminowanie warstw żywicy polega natomiast na wykorzystaniu środków utleniających lub intensywnym napromieniowaniu, bez tworzenia warunków wysokich temperatur lub intensywnego ciśnienia.

Laminowanie szkła giętego

Odmiennie wygląda proces laminowania szkła giętego, składający się z trzech odrębnych faz. Na początku szkło i warstwy folii są odkształcane do pożądanej formy, przy użyciu specjalnych mocowań. W drugiej fazie, tafle szkła są stopniowo rozluźniane, zachowując nadany im, częściowo wygięty kształt. By uniknąć zjawiska sprężystego powrotu do stanu wyjściowego, proces uwalniania przeprowadzany jest bardzo powoli. Ostatnim etapem jest montaż szkła giętego w wybranym miejscu, w sposób pozwalający zachować uzyskaną w procesie laminowania krzywiznę.

Hartowanie szkła to proces jego obróbki, w wyniku którego zostaje podwyższona wytrzymałość mechaniczna całego materiału. Szkło staje się szczególne odporne na zginanie oraz inne oddziaływania mechaniczne. W procesie hartowania szkło zostaje podgrzane do wysokich temperatur, a następnie szybko schłodzone. W naszym krótkim wprowadzeniu w ten temat skupiamy się na funkcjonowaniu firm specjalizujących się w profesjonalnym hartowaniu szkła. Podpowiadamy czym dokładnie zajmują się hartowanie, jakie formy hartowania oferują oraz kto może korzystać z oferty profesjonalnych kontrahentów od szkła.

Przebieg hartowania szkła

Proces hartowania jest realizowany w sposób kontrolowany i całkowicie bezpieczny. W pierwszym etapie, dochodzi do skurczu wierzchnich warstw materiału, które oddziałując na warstwy wewnętrzne powodują ich zwiększone naprężenie ściskające. Drugi etap polega na odwróceniu naprężeń, przy jednoczesnym zachowaniu objętości szkła w niezmienionym stanie. Czas potrzebny na zrealizowanie naprężeń zależy od warunków termicznych, w których realizuje się hartowanie oraz właściwości konkretnej mieszanki materiałów.

Po zakończonym hartowaniu, tafla szklana nie nadaje się do dalszej obróbki. Nie może zostać przycięta, oszlifowana lub w inny sposób przekształcona. Wszelkie zmiany prowadziłyby do natychmiastowego uszkodzenia tafli lub jej całkowitego zniszczenia. Dlatego szkło hartowane jest wytwarzane niemal wyłącznie do konkretnego użycia lub na zamówienie.

Najważniejsze właściwości szkła hartowanego

Poddane hartowaniu szkło staje się nie tylko bardziej odporne na naprężenia mechaniczne, ale uzyskuje również inne istotne właściwości wytrzymałościowe. Jest w większym stopniu odporne na oddziaływania termiczne, w tym na różnice temperatur dochodzące do nawet 200 stopni C. Szkło niehartowane dla porównaniu wytrzymuje różnicę temperatur na poziomie zaledwie 30 stopni C.

Istotny jest także fakt, że szkło hartowane po pęknięciu rozpada się na liczne kawałki o tępych krawędziach. Dzięki temu nie jest niebezpieczne dla znajdujących się w pobliżu osób, które mogłyby ulec zranieniu w kontakcie z odłamkami zwykłego szkła.

Kontrahenci i współpraca z hartownią szkła

Hartownie szkła to firmy obsługujące inne przedsiębiorstwa, które w swoim codziennym funkcjonowaniu korzystają z elementów szklanych. Zapatrują m.in. firmy budowlane, konstrukcyjne, motoryzacyjne, wykończeniowe, sanitarne. Hartowane szkło jest wykorzystywane w tworzeniu elementów elewacji budynków, drzwi, balustrad, podłóg, schodów oraz elementów dekoracyjnych. By móc z powodzeniem zaopatrywać swoich kontrahentów, hartownie muszą dysponować specjalnymi certyfikatami zgodności, stwierdzającymi jakość swoich wyrobów z ustalonymi normami.

Półhartowanie szkła – czyli skuteczne wzmacnianie

Hartownie oferują również możliwość wzmocnienia szkła, co nazywane jest półhartowaniem. Polega ono na wzmacnianiu termicznym w sposób podobny co pełne hartowanie, jednak z nieco mniejszą intensywnością i innym tempem schładzania. Powstałe w ten sposób szkło określane jest literami TVG i może być stosowane w konstrukcjach wymagających zwiększonej wytrzymałości mechanicznej i termicznej. Szkło półhartowane rozbija się na nieco większe fragmenty, a poszczególne odłamki klinują się, pozostając na swoim miejscu.